Ton Delemarre: ,,Winkelcentrum Drievriendenhof in Dordrecht sof."

29 augustus 2011

DORDRECHT -Het winkelcentrum de Drievriendenhof in Dordrecht lijkt, met lege winkels, steeds meer een zorgenkindje te worden. AD De Dordtenaar besteedde er vandaag aandacht aan.

Ton Delemarre schreef er eerder ook een artikel over in het blad voor de binnenstad De Poorter. hij hoopt dat de kwestie aandacht krijgt op het komende Grote Stadsdebat op 7 september in het dordrechts Museum.

Zijn verhaal:

DrievriendenSOF

Sales continue inside, meldt een biljet  aan de ingang van de Drievriendenhof.

En inderdaad de hele Drievriendenhof blijkt in de uitverkoop. De kop van de Teevorm, waar Mexx en Brandstore zaten is een somber gat aan het eind. Broodjescounter Délifrance ligt er als laatste overlevende van een schipbreuk verlaten bij. Een goedkope SCHOENEN VOOR WEINIG vult nu de vele vierkante meters die het  vertrekkende modehuis Forecast achterliet. Schoenwinkel Footsie is bankroet, evenals Villa Hap (kinderkleding).

Bij Björn Borg een plakkaat: OPHEFFINGSUITVERKOOP tot 70%. Bij SPS hetzelfde bord: 27 augustus de laatste dag. De reden van deze leegstand is uiterst simpel: te weinig omzet voor de te hoge huur. Het personeel mag dat niet hardop zeggen, maar de drastisch teruglopende bezoekersaantallen (met 30% tussen 2007 en 2010) spreken luid en duidelijk.

Vijf jaar geleden moest zo nodig een nieuw concept ingevoerd worden. Goedlopende winkels als juwelier de Meij moesten tegen hun  wil verkassen. Met Délifrance werd een rechtszaak uitgevochten. Het idee was dat alleen hoogwaardige kledingwinkels (met daaromheen wat accessoires) een sterke magneet zouden vormen voor het Dordtse publiek. Het was van het begin af aan duidelijk dat dit moest mislukken omdat Dordrecht qua koopkracht onder het gemiddelde scoort.

Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat het in de beginjaren van deze eeuw ook niet zo goed ging met dit winkelcentrum. De facelift die het in 2006 onderging kon niet wegnemen dat van het begin af aan er een fout zat in de ligging. Je moet teruggaan naar het rampzalige saneringsplan, dat een kaalslag voor dit hele gebied betekende, en de vierpolen filosofie van Wethouder Piet Janse, die ten grondslag ligt aan de bouw van dit project. In  1985 gaf de Dordtse Commissie Kunst en Architectuur vijf bekende Nederlandse architectenbureaus (Benthem Crouwel, OMA, Pi de Bruyn, Frits van Dongen en Theo Bosch) opdracht een ontwerp te maken als 'stedebouwkundige en architectonische verkenning naar de bebouwingsmogelijkheden van de Drievriendenhof’. Daarin zouden winkels, een 'vestzaktheater', twee bioscoopzalen, een café-restaurant en een galerie ondergebracht kunnen worden. Benthem en  Crouwel maakte een prachtig ontwerp dat zich niet aan de gestelde grenzen hield omdat het idee de hof een onderdeel van een winkelroute te maken  niet deugde. Het winkelend publiek zal zich er niet naar toe laten lokken was hun voorspelling. Het bureau weigerde een verdere opdracht omdat de gemeente hun uitgangspunt niet overnam. Ook het ontwerp van Theo Bosch (die de Boogjes had ontworpen) werd niet uitgevoerd. De projectontwikkelaar zag het niet zitten en gaf de opdracht aan K. Rijnboutt. Rudger Smook zegt hierover in het standaardwerk over de geschiedenis van Dordrecht (Uitgeverij Verloren 2000 dl 3 pag. 409): ‘Met dit plan werden de uitersten verkend van wat een historische binnenstad kan verdragen. Omdat het plan structureel slecht in de binnenstad en in het winkelpatroon van het centrumgebied past is het nooit een succes geworden’.

Het is dus de vraag of het ooit een succes kan worden. Een drastische verlaging van de huurprijzen lijkt minimaal nodig. De eigenaar Syntrus Achmea Vastgoed B.V. heeft het winkelcentrum in beheer gegeven bij SCM Shopping Center Management (dat ook winkels op het Statenplein en Bieshof in Stadspolders onder zijn beheer heeft). De gemeente Dordrecht bemoeit zich niet met de huurprijzen zegt woordvoerder Mark Benjamin. Vanuit de economische afdeling is  wel overleg met SCM omdat de gemeente het belang van een levendige en economisch vatbare binnenstad hoog in het vaandel heeft. Wat in het overleg  besproken is blijft geheim. Achmea heeft plannen voorgelegd waar de gemeente wel positief tegenover staat. Ir. Niels de Bis die bij SCM de Drievriendenhof in zijn portefeuille heeft mag telefonisch geen statement afgeven. De eigenaar Syntrus Achmea wil dat niet. De heer Vierkant van Syntrus Achmea doet zijn naam eer aan en geeft geen informatie over de huurprijzen noch over de toekomstplannen. Hij doet geen mededeling of Dixons en Kruidvat in aanmerking komen, noch met welke mogelijke gegadigden gesprekken worden gevoerd.

Volgens hem valt het allemaal wel mee met teruglopende bezoekerstallen (dat is een landelijke trend) en is er alleen sprake van enige tegenslag door toevallige incidenten met faillissementen van landelijke ketens. Of de formule van hoogwaardige kledingwinkels wordt herzien? “Wij bekijken alle mogelijkheden”. Hij erkent dat er een probleem is met de aanloopstraten, maar de ontwikkeling van het Achterom, waardoor het winkelgebeuren verder uit het centrum trekt, juicht hij toe. Want hij gelooft nog in ‘het circuit’, waarlangs de klanten de Drievriendenhof zouden binnen stromen.

De goedkope schoenenwinkel is een tijdelijke oplossing. Maar op de duur komt het allemaal goed. Denkt de heer Vierkant.

De gemeente Dordrecht maakt zich wel zorgen maar stelt zich afwachtend op. Men is doende een vereniging van Vastgoedbezitters op te richten, die als gesprekspartner kan optreden om het binnenstadswinkelgebied te redden (bijvoorbeeld door meer zakelijke dienstverlening toe te staan).

Gerelateerde wijken:
Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.