Kees Klok wijst op groeiend belang van uitgeverij LIVERSE uit Dordrecht
DORDRECHT - De kleine uitgeverij LIVERSE uit Dordrecht is bezig te groeien. Kees Klok meldt dit op zijn weblog en niet alleen omdat LIVERSE zijn uitgever ook is. Hij bespreekt vandaag ook een speciale lliteratuurprijs en vertelt ook wat verder LIVERSE vanuit Dordrecht laat verschijnen.
Kees Klok:
Onlangs werden de nominaties bekend van de Grote Inktslaaf Literatuurprijs. Dat is een prijs die is ingesteld voor 'vergeten' literatuur. Goede boeken die in de grote, jaarlijkse stroom publicaties om wat voor redenen ook, niet zijn opgevallen. Een van die redenen kan zijn dat zij werden gepubliceerd door een kleine uitgeverij, die niet de middelen en mankracht heeft om te lobbyen bij de literaire kritiek.
Zo'n uitgever stuurt braaf recensie-exemplaren rond, waarna sommige titels al voor de publicatiedatum in het tweedehandsboekencircuit te koop worden aangeboden. Het omslag beviel de redactiesecretaresse niet of de recensent kent auteur noch uitgever van café De Zwart of een ander Amsterdams drinkhol en dus kan het boek niets zijn. Ik weet het niet, ik ben er nooit bij, maar ik heb zo mijn vermoedens.
Om goed werk dat onverdiend van de bureaurand viel toch onder de aandacht te brengen is op initiatief van Guus Bauer die prijs ingesteld. Het siert het NRC-Handelsblad dat het in een groot artikel aandacht aan de nominaties besteedt. Er is een boek bij dat ik met groot plezier heb gelezen, namelijk De terugkeer van het haringorakel. Zeer korte verhalen door Lammert Voos. Lammert Voos is de evenknie van A.L. Snijders, maar ik zit niet in de jury.
Ik heb iets met kleine uitgeverijen. Omdat ik zelf bij een kleine uitgever publiceer, die overigens bezig is uit te groeien tot meer dan klein, en daar ook nog eens de redactie van een poëziereeks doe. Ik heb het over Liverse en de Bordeauxreeks. Je moet lef hebben om in deze tijd stug door te gaan met uitgeven en dan nog te komen met een respectabel aantal dichtbundels ook. Lammert Voos zit ook bij Liverse, wij zijn fondsbroeders, zeg maar, en alleen daarom al vind ik dat hij moet winnen. Daarnaast is hij letterlijk en figuurlijk een groot schrijver. Dat begint Nederland langzamerhand te ontdekken.
Een ander bijzonder boek dat dit najaar bij Liverse verscheen is Vallend bloemblad, een tweetalige uitgave van gedichten van Oscar Wilde, in een vertaling van Cornelis W. Schoneveld. Het is een unieke publicatie. Het gaat om de, veelal korte, gedichten die Wilde schreef voor hij aan groter werk, zoals The Portrait of Dorian Grey en zijn theaterstukken begon. Deze gedichten zijn nooit eerder in één band gebundeld. Niet in Nederland, maar ook niet in Engeland.
Ik ben een liefhebber van het werk van Wilde en dus heerlijk bevooroordeeld. Als ik in Parijs kom leg ik weleens een roos op zijn graf op Pere Lachaise. Vallend bloemblad is, ondanks de misschien niet zo erg aansprekende titel, een heerlijk boek om te lezen. Zo'n boek smaakt naar meer vertalingen uit de klassieke, Engelstalige literatuur. In het fonds van Liverse zitten trouwens ook de veelbelovende Joanne Limburg en T.S. Eliot Prijswinnaar John Burnside. Het is maar dat u het weet. Met Voos of Wilde onder de kerstboom lijkt me een stuk aangenamer dan met de nepromantiek van dat irritante Jingle Bells.
©Kees Klok
