Kees Thies belicht honderd jarige en ouder in Dordrecht
DORDRECHT - Vroger was een honderd jarige in Dordrecht nog nieuws. Het is vanzelfsprekend geworden. Alleen opa Jan Reyskens leeft nog door in de historie van de stad, maar hij was en is nog steeds de oudste aller tijden in Dordrecht. Kees Thies, columnist, belicht hem.
‘Te oud om te tobben’… dát wil ik wel bereiken
Hij heette Jan, hij kwam uit Genk, hij woonde in Huize Avondzon en toen ik hem in 1989 voor het laatst interviewde was hij met 111 jaar de oudste inwoner van Nederland. Jan was geboren in 1878, net als de Dordtse schrijfster Top Naeff, in Amerika was zojuist het allereerste commerciële telefoongesprek uit de geschiedenis gevoerd en in Europa beleefden de componisten Brahms en Tsjaikovski hun hoogtijdagen.
Toen de Dordtse Belg Jan Reyskens in 1978 (Rensenbrink…. paal!) honderd jaar oud werd waren eeuwelingen nog een bijzonderheid in Nederland en vanaf dat jaar stonden verslaggevers van dit dagblad dan ook elke elfde mei trouw met een bos bloemen voor zijn deur. Als ‘jongste verslaggever’ viel mij die eer voor het eerst in 1983 te beurt. Jan was toen 105 en vond dat zelf eigenlijk niet eens zo’n bijzonderheid: ,,Je wordt eerst grijs en dán kaal,’’ luidde destijds zijn analyse.
De aandacht vond hij wel leuk, want zijn leven was een zittend leven geworden en hij was eenzamer dan hij eigenlijk wilde toegeven sinds hij zijn echtgenote en inmiddels ook zijn beide kinderen overleefd had. Onze eerste ontmoeting eindigde met de woorden ‘Nou, tot volgend jaar dan maar’ en dat heb ik, samen met fotograaf Cees Schilthuizen nog zes keer mogen waarmaken. Trouwens, we móesten wel, want toen Jan’s gezondheid brozer en brozer werd wilde hij op zijn verjaardag, en ik citeer, ‘alleen nog maar met Kees en Cees praten.’ Voor iedere andere verslaggever bleven de deuren van Avondzon dan ook gesloten.
Zelfs het NOS-journaal kwam er niet meer in en moest het dus met archiefbeelden stellen. Ik moest aan Jan Reyskens denken toen ik mijn archiefkast leeghaalde en een pagina van deze krant zag liggen met de kop ‘Jan 111!’… mét uitroepteken dus, want op dat leesteken was onze hoofdredacteur destijds zeer gesteld. Eén opmerking van Jan zal me altijd bijblijven. Toen ik hem vroeg wat hij nu eigenlijk vond van al die media-aandacht antwoordde hij: ‘Ik ben te oud om te tobben.’ Die ‘state of mind’ hoop ik ooit nog eens te bereiken.
In Dordrecht wonen momenteel 35 eeuwelingen. Ik blijf het bijzonder vinden.
De foto is afkomstig van de blogspot van Noel de Mey over ‘superhonderdjarigen’: http://noeldemey.blogspot.nl/2013/10/semi-en-superhonderdjarigen-van-belgie.html
