Gezelligheid en prachtige raku stook keramiek bij Nieuwjaars instuif Ambachtshonk en Klei-kunsten

04 januari 2017
Gezelligheid en prachtige raku stook keramiek bij Nieuwjaars instuif Ambachtshonk en Klei-kunsten

DORDRECHT - Gisteren was er bij het gebouw van de Groeituinen aan de Patersweg 53, een Nieuwjaars instuif van Ambachtshonk, de houtwerkplaats en Klei-kunsten. Jenny en Helene van Klei-kunsten demonstreerden een raku stook, wat prachtige keramiek beelden opleverde. Binnen was er een hapje en een drankje. Echt druk werd het niet, maar het was gezellig en er hing een ongedwongen sfeer.

Net na de schemer slaan de vlammen uit de vuurkorf, op het plein bij de Groeituinen. Het afval van de houtwerkplaats van het afgelopen jaar is voldoende om de korf voorlopig brandende te houden. Daarachter staat de opstelling voor de raku stook. Een oven, grote pannen met zaagsel, een waterbassin en natuurlijk het nodige aardewerk. Helene stoeit met de oven. De temperatuur komt nog niet boven de 500 gaden. Constantin weet raad. Door de brander iets uit de oven te halen komt er zuurstof bij en stijgt de temperatuur al snel richting de nodige 1000 graden.

Helene en Jenny halen keramiek uit de oven

Houtverbinding
“Wat willen jullie eten?”, vraagt Mirjam uitnodigend. Ze roert in één van de pannen in de ontmoetingsruimte. Op de tafels staan salade en zoutjes en op het gas worden de soep, gehaktballen en chocolademelk opgewarmd. Ze schenkt 2 schalen soep in. Mirjam en haar man Rolf zijn bestuursleden van het Ambachtshonk. “Mijn man Rolf zit bij de houtwerkplaats en ik doe de proviand en leg verbindingen. Samen zijn we de houtverbinding”, grapt ze. Mirjam onderhoudt verder de website, verzorgt de nieuwsbrief en administratie en zorgt wel eens voor de lunch als de werkplaats de hele dag open is.

Mirjam in de ontmoetingsruime  foto: Ton

“We hebben hier een houtwerkplaats met machines en een werkbankgedeelte", vertelt Mirjam. "Thuis hebben mensen vaak gebrek aan ruimte voor machines en grote dingen, zij kunnen dan hier terecht. Iedereen heeft zijn eigen project. Het is leuk om samen te doen, het geeft een beetje een clubgevoel. Eens in de zoveel tijd hebben we een cursus. We hebben een houtdraaier van tegen de 80, hij geeft cursussen hout draaien van 5 lessen. Dit jaar willen we ook een projectpakket samenstellen. Daar gaan we ons deze maand over buigen. We selecteren een project, met een boodschappenlijst, een omschrijving en machine-instructies. Dat kan een tuinstoel of hobbelpaard zijn. Als het af is krijgen mensen het mee.”

ReCycle Bikez
Marcel komt binnen en krijgt een chocomel van Mirjam. Marcel laat de fietsenwerkplaats ReCycle Bikez achter het gebouw zien. Hier is hij dagelijks te vinden, samen met stagiair Casper en vrijwilliger Hoessein. “Welkom in het hok”, roept hij, als hij de sleutel omdraait. Het is er koud. Achterin staat een leren bank en aan de andere kant staan gerepareerde fietsen. “Dit is mijn kachel”, wijst Marcel naar een klein elektrisch kacheltje. Aan de zijkant staat een houtkachel, maar die is nog niet aangesloten. “Ik ben met 8 fietsen, die ik had staan, begonnen en heb er nu 15. Die fietsen komen de mensen brengen, iedereen heeft wel oude fietsen in de schuur staan. Ik recycle fietsen. Het is tussen de 90 en 95% wat ik recycle.” Marcel pakt een bak van onder de werkbank met kapotte fietsonderdelen. “Hier kan niemand meer iets mee. Ik zou niet weten hoe ik dat moet recyclen. Een oud spatbord, een oude binnenband ook niet. Soms is het voorwiel of de rem los, of een tandwiel afgebroken, het meeste kan ik wel opknappen.”

Marcel in de fietsenwerkplaats foto: Ton

Bij de ingang hangt een opgepompte band. Marcel knijpt erin. “Er kwam iemand met een lekke band. Deze heb ik 3 uur geleden opgepompt.” Hij lacht erbij. Het is hilarisch, de band is nog keihard. “Het meeste gebruik ik WD 40 en naaimachineolie. Alles zit soms vast gerot. De fietsen die hier komen hebben vaak jaren buiten gestaan. Sleutelen vind ik wel leuk. Je kan bij mij een Zundappie brengen om te repareren, of een Mercedes. Ik heb het mezelf aangeleerd en heb er cursussen bij gevolgd.”

Marcel pakt spontaan een nieuwe fietstakel van tafel. Die moet dienen om zijn rug te ontzien. “Dankzij subsidie kan ik nu Arbo vriendelijker werken. Er komt ook een compressor, zodat ik niet zoveel banden handmatig hoef op te pompen.”

Vanuit de Groeituinen worden ook fietslessen gegeven, waarbij Marcel voor het onderhoud zorgt. “We hebben een EHBO koffer gekregen, dat is wel gunstig voor de fietslessen. Rijdt er iemand weg en je roept: “Remmen! Remmen!”. Kledeng!, zit ze klem in het hek. Als ze zich niet zeer doen, kan ik er hartelijk om lachen. Ze doet het wel goed, Klara, die de lessen geeft.”

Gloeiend aardewerk
Buiten worden de eerste beelden uit de houtsnippers gehaald. Iedereen verzamelt zich rond de opstelling. Door de rook in de pannen, veroorzaakt door het gloeiende aardewerk in de oven, is het keramiek pikzwart geworden. Jenny spuit het nat, zodat de werken niet barsten als ze worden ondergedompeld. Daarna gaan ze het koude water in en worden met staalwol schoongeschrobd. Waar geen glazuur zat, is het beeld zwart geworden, en er is craquelure ontstaan. Er komen een paar prachtige beelden tevoorschijn.



Zie de website van ambachtshonk voor meer informatie en opgave voor de houtwerkplaats: www.ambachtshonk.nl.


Foto's door Jeroen Niemeijer, tenzij anders vermeldt.

Gerelateerde straten:
Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.